پالس اکسیمتری یک آزمایش غیر تهاجمی است که سطح اشباع اکسیژن خون شما را اندازه گیری می کند.

این می تواند به سرعت حتی تغییرات کوچک در سطح اکسیژن را تشخیص دهد. این سطوح نشان می‌دهند که خون چقدر اکسیژن را به دورترین اندام‌ها از قلب شما، از جمله بازوها و پاها، حمل می‌کند.

پالس اکسیمتر یک دستگاه کوچک و گیره مانند است. به قسمتی از بدن و معمولاً به انگشت می چسبد.

متخصصان پزشکی اغلب از آنها در مراقبت های ویژه مانند اتاق های اورژانس یا بیمارستان ها استفاده می کنند. برخی از پزشکان، مانند متخصصان ریه، ممکن است از آنها در مطب استفاده کنند. حتی می توانید از یکی در خانه استفاده کنید.
هدف و موارد استفاده
هدف پالس اکسیمتری این است که ببینیم آیا خون شما به خوبی اکسیژن دارد یا خیر.

متخصصان پزشکی ممکن است از پالس اکسی‌متر برای نظارت بر سلامت افراد مبتلا به شرایطی استفاده کنند که بر سطح اکسیژن خون تأثیر می‌گذارد، به‌ویژه زمانی که آنها در بیمارستان هستند.

این موارد می تواند شامل موارد زیر باشد:

بیماری انسداد مزمن ریه (COPD)
آسم
پنومونی
سرطان ریه
کم خونی
حمله قلبی یا نارسایی قلبی
بیماری قلبی مادرزادی
پزشکان از پالس اکسیمتری به دلایل مختلفی استفاده می کنند، از جمله:

برای ارزیابی میزان عملکرد یک داروی جدید ریه
برای ارزیابی اینکه آیا کسی برای تنفس نیاز به کمک دارد یا خیر
برای ارزیابی میزان مفید بودن ونتیلاتور
برای نظارت بر سطح اکسیژن در طول یا بعد از اعمال جراحی که نیاز به آرام بخش دارند
برای تعیین اینکه آیا فردی به اکسیژن درمانی مکمل نیاز دارد یا خیر
برای تعیین اینکه اکسیژن درمانی مکمل چقدر موثر است، به خصوص زمانی که درمان جدید باشد
برای ارزیابی توانایی فردی برای تحمل افزایش فعالیت بدنی
برای ارزیابی اینکه آیا فردی به طور لحظه ای تنفس در هنگام خواب متوقف می شود - مانند موارد آپنه خواب - در طول مطالعه خواب
نحوه خواندن
پالس اکسیمتری ممکن است در هر دو بخش بستری و سرپایی مفید باشد. در برخی موارد، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که یک پالس اکسیمتر برای استفاده خانگی داشته باشید.

برای خواندن با پالس اکسیمتر، باید:

اگر از این محل اندازه گیری می کنید، هر گونه جواهرات یا لاک ناخن انگشت خود را بردارید.
اگر دستگاه را اینجا وصل می کنید، مطمئن شوید که دستتان گرم، آرام و زیر سطح قلب باشد.
دستگاه را روی انگشت، لاله گوش یا پا قرار دهید.
دستگاه را تا زمانی که لازم است روشن نگه دارید تا نبض و اشباع اکسیژن خود را کنترل کنید.
پس از پایان تست، دستگاه را خارج کنید.
در پالس اکسیمتری، پرتوهای کوچکی از نور از طریق خون در انگشت شما عبور می کند و میزان اکسیژن را اندازه گیری می کند. به گفته بنیاد ریه بریتانیا، پالس اکسی متر این کار را با اندازه گیری تغییرات در جذب نور در خون اکسیژن دار یا بدون اکسیژن انجام می دهد. این یک فرآیند بدون درد است.

پالس اکسی متر می تواند میزان اشباع اکسیژن را همراه با ضربان قلب به شما بگوید.
قرائت پالس اکسیمتری
تست های پالس اکسیمتری تخمینی از سطح اکسیژن خون هستند، اما معمولا دقیق هستند. این امر به ویژه در هنگام استفاده از تجهیزات با کیفیت بالا که در اکثر مطب های پزشکی یا بیمارستان ها یافت می شود صادق است. با استفاده از این تجهیزات، متخصصان پزشکی می توانند آزمایشات را با دقت انجام دهند.

منبع مورد اعتماد سازمان غذا و دارو (FDA) ایجاب می کند که اکسیمترهای تجویزی باید نتایج را در محدوده دقت 4 تا 6 درصد ارائه دهند.

منبع معتبر انجمن قفسه سینه آمریکا می گوید که معمولاً بیش از 89 درصد خون شما باید حامل اکسیژن باشد. این سطح اشباع اکسیژن مورد نیاز برای حفظ سلامت سلول های شماست.

اشباع اکسیژن به طور موقت کمتر از این سطح ممکن است باعث آسیب نشود. اما موارد مکرر یا مداوم کاهش سطح اشباع اکسیژن ممکن است مضر باشد.

سطح اشباع اکسیژن 95 درصد برای اکثر افراد سالم معمولی در نظر گرفته می شود. سطح 92 درصد یا پایین‌تر می‌تواند نشان‌دهنده هیپوکسمی بالقوه باشد که سطح بسیار پایین اکسیژن در خون است.

عوامل مختلفی می توانند بر روی خوانش تاثیر بگذارند، از جمله رنگ پوست فرد.

گزارشی در سال 2020 دقت تست های پالس اکسیمتری و اندازه گیری گاز خون را در تشخیص هیپوکسمی در بیماران سیاه و سفید مقایسه کرد.

محققان دریافتند که در میان بیماران سیاه پوست، سه برابر موارد آزمایش پالس اکسیمتری وجود دارد که در تشخیص هیپوکسمی مخفی، زمانی که اندازه گیری گاز خون این کار را انجام می دهد، شکست خورده است.

آزمایش هایی مانند این بدون در نظر گرفتن تنوع رنگ پوست ایجاد شدند. نویسندگان به این نتیجه رسیدند که برای درک و اصلاح این تعصب نژادی به تحقیقات بیشتری نیاز است.
بعدش چی؟
پس از پایان آزمایش، پزشک فوراً قرائت‌ها را در اختیار شما قرار می‌دهد. این به آنها کمک می کند تا تشخیص دهند که آیا آزمایش یا درمان دیگری لازم است یا خیر.

برای مثال، اگر میزان موفقیت درمان مکمل اکسیژن را ارزیابی می کنید، مطالعه ای که هنوز در سطح پایین است ممکن است نشان دهنده نیاز به اکسیژن بیشتر باشد.

پزشک شما می تواند به شما بگوید که مراحل بعدی چیست. اگر از پالس اکسیمتری در خانه استفاده می‌کنید، آنها به شما می‌گویند هر چند وقت یک‌بار باید قرائت‌هایتان را بگیرید و اگر از سطوح مشخصی بالاتر یا پایین‌تر رفت چه کاری باید انجام دهید.

بردن
پالس اکسیمتری یک آزمایش سریع، غیرتهاجمی و کاملا بدون درد است. به غیر از تحریک احتمالی پوست ناشی از چسب مورد استفاده در برخی از انواع پروب، هیچ خطری ندارد.

با این حال، به اندازه اندازه گیری گازهای خون بالینی دقیق نیست، به خصوص برای افرادی که رنگ پوست تیره تر دارند.
سطح اکسیژن خون چقدر است؟
سطح اکسیژن خون شما معیاری است که نشان می دهد گلبول های قرمز چقدر اکسیژن حمل می کنند. بدن شما از نزدیک سطح اکسیژن خون شما را تنظیم می کند. حفظ تعادل دقیق خون اشباع شده با اکسیژن برای سلامتی شما حیاتی است.

اکثر کودکان و بزرگسالان نیازی به نظارت بر سطح اکسیژن خون خود ندارند. در واقع، بسیاری از پزشکان آن را بررسی نمی کنند مگر اینکه علائم مشکلی مانند تنگی نفس یا درد قفسه سینه را نشان دهید.

با این حال، افراد مبتلا به بیماری های مزمن ممکن است نیاز به نظارت بر سطح اکسیژن خون خود داشته باشند. این شامل آسم، بیماری قلبی و بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) است.

در این موارد، نظارت بر سطح اکسیژن خون شما می‌تواند به تعیین اینکه آیا درمان‌ها مؤثر هستند یا باید تنظیم شوند، کمک می‌کند.

به خواندن ادامه دهید تا بدانید سطح اکسیژن خون شما باید کجا باشد، اگر سطح شما پایین باشد چه علائمی ممکن است تجربه کنید و بعد چه اتفاقی می افتد.
سطح خوب اکسیژن خون چقدر است؟
اندازه گیری اکسیژن خون شما سطح اشباع اکسیژن شما نامیده می شود. در خلاصه پزشکی، ممکن است هنگام استفاده از گاز خون، PaO2 و هنگام استفاده از پالس اکس O2 sat (SpO2) بشنوید. این دستورالعمل ها به شما کمک می کند تا بفهمید نتیجه شما ممکن است چه معنایی داشته باشد:

سطح طبیعی اکسیژن خون
سطح طبیعی اکسیژن ABG برای ریه های سالم بین 80 تا 100 میلی متر جیوه (میلی متر جیوه) است. اگر یک پالس اکس سطح اکسیژن خون شما (SpO2) را اندازه گیری کرد، قرائت طبیعی معمولاً بین 95 تا 100 درصد است.

با این حال، در COPD یا سایر بیماری های ریوی، این محدوده ها ممکن است اعمال نشوند. پزشک به شما اطلاع خواهد داد که چه چیزی برای شرایط خاص شما طبیعی است. برای مثال، برای افراد مبتلا به COPD شدید غیر معمول نیست که سطح پالس اکس (SpO2) خود را بین 88 تا 92 درصد حفظ کنند.

سطح پایین اکسیژن خون
سطح اکسیژن خون کمتر از حد طبیعی هیپوکسمی نامیده می شود. هیپوکسمی اغلب باعث نگرانی است. هر چه سطح اکسیژن کمتر باشد، هیپوکسمی شدیدتر است. این می تواند منجر به عوارض در بافت و اندام های بدن شود.

به طور معمول، خواندن PaO2 زیر 80 میلی متر جیوه یا پالس اکس (SpO2) زیر 95 درصد کم در نظر گرفته می شود. مهم است که بدانید چه چیزی برای شما طبیعی است، به خصوص اگر یک بیماری مزمن ریوی دارید.

پزشک شما می تواند توصیه هایی در مورد اینکه چه محدوده ای از سطوح اکسیژن برای شما قابل قبول است ارائه دهد.

سطح بالای اکسیژن خون
اگر تنفس شما بدون کمک باشد، بالا رفتن سطح اکسیژن شما دشوار است. در بیشتر موارد، سطوح بالای اکسیژن در افرادی که از اکسیژن مکمل استفاده می کنند رخ می دهد. این را می توان در ABG تشخیص داد.
اگر سطح اکسیژن خون شما خیلی کم باشد چه اتفاقی می افتد؟
هنگامی که سطح اکسیژن خون شما از محدوده معمولی خارج می شود، ممکن است علائم را تجربه کنید.

این شامل:

تنگی نفس
نان سینه
گیجی
سردرد
ضربان قلب سریع
اگر سطح اکسیژن خون شما پایین باشد، ممکن است علائم سیانوز را نشان دهید. علامت مشخصه این بیماری تغییر رنگ آبی در بستر ناخن، پوست و غشاهای مخاطی شما است.

سیانوز یک اورژانس در نظر گرفته می شود. اگر علائمی را تجربه می کنید، باید فورا به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. سیانوز می تواند منجر به نارسایی تنفسی شود که می تواند زندگی را تهدید کند.

 

منبع: https://www.healthline.com/health/normal-blood-oxygen-level#causes